ბოლო ხანებში პოპულარული გახდა ვაშლის ძმარი (დამსახურებულად. მისი ავტორია პროფესორი დ. ჯარვისი).
მოსახლეობა ძირითადად ღვინისა და ვაშლის ძმარს იყენებს.

ღვინის ძმარი, რომელიც მიიღება ღვინის დუღილის შედეგად, შეიცავს საშუალოდ 3-9% ძმარმჟავას და ცოტა ღვინის მჟავას. ცნობილია, რომ ძმარმჟავა ითვლება ერთ-ერთ მიზეზად ღვიძლის ციროზის ჩამოყალიბებისა, იწვევს აგრეთვე წყლულოვან კოლიტს და სხვ.

ვაშლისაგან დამზადებული ძმარი შეიცავს ვაშლის მჟავას, რომელიც აუმჯობესებს საჭმლის მონელებას. მისი მიღება ზომიერად სასარგებლოა ადამიანებისა და ცხოველებისათვის.

ვაშლის ძმრის სამკურნალო თვისებები
1. არეგულირებს სისხლში პროთრომბინის დონეს.
2. ამკვრივებს სისხლძარღვების კედლებს.
3. ხელს უწყობს სისხლის წითელი ბურთულების წარმოქმნას.
4. აძლიერებს გულის კუნთს.
5. აღადგენს ჰარმონიას ნერვულ სისტემაში.
6. ხსნის დაღლილობას.
7. აქვეითებს მაღალ არტერიულ წნევას.
8. ხელს უწყობს წონის დაკლებას.
9. ხოცავს მავნე ბაქტერიებს საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში.

ვაშლის ძმრის დამზადება

ძმრის დასამზადებლად ვაშლი უნდა იყოს ხარისხიანი, მწიფე მაგრამ მჟავე ჯიშის. რეცხავენ კარგად, ჭრიან და ატარებენ ხორცსაკეპ მანქანაში ან ხეხავენ. მიღებულ ფაფას ათავსებენ ემალის ქვაბში და ასხამენ თბილ ანადუღარ წყალს (0,5 ლ წყალი 400 გრ ვაშლზე). ყოველ ლიტრ წყალზე უმატებენ 100 გრ თაფლს ან შაქარს და 10 გრ საფუარს. ქვაბი უნდა იყოს თავღია ან დოლბანდგადაფარებული და იდგეს ბნელ და თბილ ადგილას (200-300).
დუღილი მალე დაიწყება და 10 დღეში დამთავრდება. ამ ხნის განმავლობაში დღეში 2-3-ჯერ ურევენ ხის კოვზით. შემდეგ წურავენ დოლბანდში, ორჯერ. წვენს ინახავენ ფართოყელიან მინის ქილაში ან ემალის ქვაბში. 1 ლიტრ სითხეზე ისევ ამატებენ 100 გრ თაფლს ან შაქარს, გადააფარებენ მარლას და დგამენ სითბოში იქამდე, სანამ სითხე არ "დაწყნარდება". დაძმარებას ჭირდება 40-60 დღე. შემდეგ ასხამენ ბოთლებში, მჭიდროდ აფარებენ და ინახავენ გრილ ადგილას.

მკურნალობის მიზნით 1 ჩაის ჭიქა წყალში ხსნიან 1-2 ჩაის კოვზ ვაშლის ძმარს და ცოტა თაფლს.

მაღალწნევიანებისათვის შეიძლება დღეში 2-3-ჯერ მიღება, ჭამამდე, 10 წუთით ადრე. დაბალწნევიანებმა კი ვაშლის ძმარი წნევის კონტროლით უნდა მიიღონ.